اين آمارها که علي‌رغم تاکيدات زياد دولت بر حقانيت آن، تاکنون از سوي سازمان هاي مرتبط همچون مرکز آمار ايران تاييد و به طور رسمي اعلام نشده و يا حداقل مردم آن را در زندگي خود ولو به صورت حداقلي حس نکرده‌اند دست آويزي براي دولت مردان قرار گرفته تا به کمک آن اين طور القا کنند که در زمينه اعتلاي رشد اقتصادي و افزايش توليد موفق بوده است.

اعلام آمار نرخ رشد 4.6 درصدي و همچنين در روزهاي اخير تک رقمي شدن نرخ بيکاري از اين دست موارد است که البته هر روز نيز آمارها و ادعاهاي جديدتري نيز بيان مي‌شود.

از طرفي هرچند اين اعداد و ارقام به صورت کامل غلط نيست، اما وقتي عامه مردم  تغييراتي را که بيان مي‌شود را حس نکنند، آمارها را مردود شمرده و اعتنايي به آن نخواهند کرد. تورم، بيکاري، نرخ رشد اقتصادي افزايش شغل و... مواردي است که در زندگي روزمره قابل لمس است و مردم توقع دارند وقتي دولت اعلام مي‌کند که رشد صورت گرفته و کاهش قيمت داشته باشيم مردم در کوچه و بازار آن را حس کنند.

بدون شک با ادامه اين روند و عدم بهبود وضعيت معيشتي مردم، اين فرضه به ذهن ها متبادر مي‌شود که اين اظهارات در حوزه اقتصادي فقط در حد بازي با اعداد بوده و جنبه واقعي نداشته است. با وجود اينکه حتي شخص رئيس جمهور نيز به اين اعداد تکيه کرده و آن را به طور رسمي اعلام مي‌کندد، مردم انتظار دارند اين تغييرات چشمگير را در زندگي خود حس کنند.

 تک رقمي شدن نرخ بيکاري (کاهش آن از 10.4 درصد در تابستان 92 به 9.5 درصد در تابستان 93) در شرايطي که نرخ مشارکت از 39.1 درصد به 37.2 درصد کاهش يافته، بيانگر  کاهش فرصت هاي شغلي است و چگونه ممکن است که با وجود اين مستندات افزايش فرصت هاي شغلي در جامعه ايجاد شده باشد.

اين ارقام با يکديگر در تعارض است و اين ادعا که بيکاري در کشور کم شده را مورد نقد قرار مي‌‌دهد که البته اين موضوع در  آمارهاي رسمي مرکز آمار نيز وجود دارد و کاهش خالص 690 هزار شغلي از تابستان گذشته تا تابستان امسال به تاييد رسيده است.

لذا  در چنين شرايطي تاکيد برخي دولتمردان بر اين که کاهش نرخ بيکاري به عنوان يک موفقيت دولت ! محسوب مي‌شود، بسيار جاي تعجب و تامل دارد. بماند که البته گاهي ذکر  اين به اصطلاح دستاورد به عنوان يکي از نتايج توافقات هسته‌اي با غرب هم ياد مي‌شود که انسان را متحير مي‌کند.

دولت با آغاز کار خود با بيان ارقام مختلف مدعي پيشرفت خود در حوزه هاي مختلف اقتصادي شد در حالي که بسياري از متفکران و صاحب نظران اقتصادي بر اين باورند که دولت هيچ کار مثبتي انجام نداده و اين مردم بودند که انتظاراتشان را پايين آوردند و دولت تنها نقش کنترلي ايفا کرده است.  از اين رو انتظار مي‌رود دولت مردان به جاي آمارگري و تفسير اعداد و ارقام به فکر حل معضلات اقتصادي باشند و در کمال صداقت مردم را از اقدامات خود آگاه سازند.

البته لازم به ذکر است که دولت در حوزه ثبات قيمت ها تا کنون اقدامات مثبتي نيز انجام داده که مستلزم استمرار است و بايد در عين حال توليدات نيز توسعه پيدا کند.

به هر حال بايد توجه داشت که بهترين قاضي عملکرد دولت ها مردم هستند و اگر کسي کار مثبتي انجام داده باشد در اذهان مردم باقي خواهد ماند. کار اقتصادي بايد در کمال آرامش و بدون سياسي بازي صورت گيرد تا در نهايت رشد، توسعه و بهبود وضع اقتصاد به عنوان دستاورد براي مردم را به چنگ آوريم.

اشتغال، مسکن، قيمت کاذب برخي از اقلام اساسي، توزيع ناعادلانه ثروت،  تورم و ... عمده مسائل و مشکلات پيش روي اقتصاد ما است و بايد تا جايي که توان وجود دارد در اين زمينه‌ها تلاش کرد تا بهبود حاصل شود.

البته سيستم اقتصاد کشور نيز در ساختار ايراداتي هم دارد که بايد توسط متخصصان امر مورد ارزيابي و بازبيني قرار گيرد.